€ 0,00
0 Items
Mijn winkelwagen
Uw winkelwagentje is leeg.
Hoe bij mij Coeliakie ontdekt werd.
De vage klachten van kleins af aan...
Al als klein meisje ''lustte'' ik geen brood. Ik verstopte me korstjes achter de verwarming en deed er soms wel een uur over om één boterham te eten.
Ik heb zelfs een keer moeten overgeven tijdens het eten van mijn boterham.
In mijn omgeving was er eigenlijk niemand die geen brood lusten.
Iedereen vond het ook maar gek 'hoe kan je dat nou niet lekker vinden'.
Pas nu weet ik dat ik niet het brood niet lustte maar dat ik er gewoon ontzettend misselijk en beroerd van werd als ik het at.
Dit had achteraf natuurlijk gewoon te maken met mijn glutenallergie.
Op mijn 16e ben ik samen met mijn broer een weekend naar Barcelona geweest.
Na dit weekendje was ik ziek geworden.
Ik ging er vanuit dat dit kwam van het eten van de Tapas daar.
Na een aantal weken was het nog niet over en ben ik maar naar de dokter gegaan.
Die heeft mij getest op een bacterie etc maar er kwam niks uit de onderzoeken.
Het zal dan vanzelf wel over gaan dacht ik.
Ik was vaak ziek en als ik ziek was had ik altijd last van mijn buik.
Zo ook rond de feestdagen, ik was bijna altijd wel ziek in de december maand.
Hoe de diagnose Coeliakie gesteld werd...
Toen ik 17 was werd ik steeds zieker.
Ik was altijd heel wit, moe, stil en vaak ook duizelig en misselijk.
Dit werd steeds erger maar omdat ik altijd wel ziek was dacht ik dat dit normaal was.
Ik vond het dus niet nodig om hiervoor naar de dokter te gaan.
Tot ik op mijn 18e soms bijna flauw viel van de duizeligheid en ik geen puf meer had om bijvoorbeeld op zaterdag avond met me vrienden op pad te gaan.
Een verjaardag hield ik maar even vol en deed vaak een middagdutje.
Toen ben ik toch maar naar de dokter gegaan.
In de wachtkamer voelde ik me eigenlijk best wel goed dus dacht dat ik voor niks daar zou zitten.
De dokter controleerde mijn bloeddruk en hartslag omdat ik ook vaak last had van hartkloppingen.
Al deze dingen waren gewoon goed dus besloot de dokter dat ik mijn bloed moest laten testen.
Die zelfde dag heb ik nog bloed laten prikken.
Na een week kreeg ik mijn bloed uitslag ik had bloedarmoede vitamine B12 en ijzer te kort.
De dokter stelde een aantal vragen en besloot toen mijn bloed nog een keer te laten testen maar dan op Coeliakie omdat je niet zomaar bloedarmoede kan krijgen.
Ik had zelf eigenlijk geen idee wat Coeliakie was.
Ik heb me er toen erg in verdiept samen met mijn moeder.
Weer twee werken later werden we gebeld door de dokter hij vertelde dat mijn waardes wel hoger zijn dan normaal maar dat hij het met een Gastroscopie wil kijken of ik echt coeliakie hebt.
Een aantal werken later vlak voordat we op vakantie gingen heb ik dit onderzoek gehad.
Het was geen fijn onderzoek maar hierna was wel duidelijk dat ik echt Coeliakie had, al mijn vlokken in mijn darmen waren weg.
Ik had nog een aantal onderzoeken in het ziekenhuis gehad zoals een botdichtheid meting en een gesprek met een diëtiste.
Ik heb Coeliakie en nu...?
In de weken tussen de bloeduitslagen en de Gastroscopie heb ik bewust afscheid genomen van de producten met gluten.
Dit was voor mij erg moeilijk omdat ik nog geen idee had hoeveel ik eigenlijk gewoon kon eten en ik hield onwijs van lekker eten.
Na alle onderzoeken in het ziekenhuis heb ik samen met mijn moeder de reform winkels, supermarkten en het internet afgestruind.
Daardoor zag ik in dat ik nog een hoop kon eten.
En dat eigenlijk alles wel mogelijk is alleen kost het soms meer tijd omdat je het zelf moet maken bijvoorbeeld.
Ook heb ik heel veel recepten uitgeprobeerd.
We zijn dat jaar op vakantie naar Italië gegaan.
Italië is echt een super goed land om op vakantie te gaan met een glutenallergie.
Ik ben nu alweer 4 jaar verder en het gaat heel goed met me.
Ik voel me zoveel beter, heb meer energie en geniet nog steeds van lekker eten.
Soms ga ik wel is in de fout en soms baal ik dat ik Coeliakie heb.
Maar ik ben allang blij dat ik me nu veel beter voel als toen.
Herken je jezelf in dit verhaal of wil jij ook jou verhaal kwijt op onze website mail dan naar info@denotenkoerier.nl.
Groetjes Lilian.
Er zijn nog geen reacties geplaatst